İçimizdeki şarkı...

Merhabalar Efendim,

Evimizin camından bakınca hem gökyüzünü, hem de ağaçları görebiliyoruz. Şanslıyız, doğayla bağımız iç içe... Penceremizin önündeki ağaç rüzgar esince sallanıyor, rüzgar durunca duruyor, tepesine bir karga konunca biraz bükülüyor, karga uçunca tekrar eski haline dönüyor, yağmur yağınca ıslanıyor, güneş açınca kuruyor, her mevsim yapraklarında ve dallarında çeşit çeşit değişim oluyor. Hiçbirine gık demiyor. Ne gerekiyorsa, o an ne gerekiyorsa ve koşullar ne ise, ona uyum gösteriyor. o yüzden de bana öyle geliyor ki, sanki her koşulda ve maruz kaldığı durumda, bir şarkı söylüyormuş gibi geliyor...

Biz insanlar, bir ağaç kadar olabilir miyiz diye düşünüyorum çoğu zaman. Olabiliriz lakin bir ağaç gibi, dimdik ve koşullara uyum gösterebilen bir varlık olabilirsek...

Otuzlu yaşlara gelene kadar, şarkıyı bırakın bir nota bile söyleyemezken bir de baktım ki, bir ağaç gibi yapraklarımdaki değişimlerin olmasına izin verdiğimde, daha doğrusu her koşulda uyumla kendimi akışa bırakabildiğimde, içimden coşkun ve yüksek sesli bir şarkı başladı. Nasıl söylüyor, nasıl bağırıyor anlatamam... Meğer o orada zindanda kalmış. Benim parmaklıkları kaldırıp sakin ve uyum içinde hayatı karşılamamı, hayatla birlikte akmamı bekliyormuş... O kadar mutluyum ki, onu özgürlüğüne kavuşturabildiğim için... Ve biraz da ürkek, eski hale döner de yine koyarsam o parmaklıkları çevresine diye...

Ümit ve korku bir arada... Sanırım hayat, bir an için bile olsa o parmaklıkları kaldırıp özgürlüğün nasıl bir şey olduğunu anlayabilme hali... Sadece o bir an'ı bile yaşamaya gelmiş olabiliriz belki de...

Kal, kal
Gitme otur yerinde kal
Ak, ak
Durma su gibi ak
Sus, sus
Derinden bir kabulle sus
Söyle, söyle
Bağıra çağıra, ahenkle içindeki şarkıyı söyle...

Bir melodi geldi, oturdu içime
Çıktı çıkacak derken,
Sustu kaldı olduğu yerde...
Girişi kapanmış,
Büyük ve kapalı bir mağara içinde,
Sus pus bekliyor,
Coşkusuz ve sönük bir halde...

Dön de bir bak içeri!
Gir de bir bak nedir hali!
Tutar da elinden, çıkarabilirsen oradan,
Esecek sürekli bir meltem,
Okşayacak etini, ısıtacak içini...
Gelecek ılık bir bahar,
Bırakacak tomurcuklar çiçeklere kendini...

Kal, kal
Gitme otur yerinde kal
Ak, ak
Durma su gibi ak
Sus, sus
Derinden bir kabulle sus
Söyle, söyle
Bağıra çağıra, ahenkle içindeki şarkıyı söyle...